Hier ist ein Artikel über die
Traditionen und Bräuche in die Schweiz. Sie können hier sehr viel lesen über
verschiedene Traditionen und Bräuche in die Schweiz.
Volksgebruiken
het hele jaar door
In Zwitserland vindt een groot aantal evenementen op
vaste data plaats. Afhankelijk van het jaargetijde en
de regio worden de feesten zeer verschillend gevierd. Deels kijken ze op een
lange traditie terug en voor een deel zijn ze pas in de moderne tijd ontstaan.
Omdat er voor boeren in de winter minder te doen was dan in de overige
jaargetijden, concentreerden de feestelijkheden en gebruiken zich met name in
deze wintertijd. Tot op heden staat het uitdrijven van de winter maar ook van
boze geesten en demonen op het programma, een traditie, die in allerlei
carnavals- en eindejaarsgebruiken uitmondt.
Kerstgebruiken
In het
jaar 325 werd de geboorte van Christus op 25 december vastgelegd. Met deze in
de buurt van de winterzonnewende gelegen datum moesten de heidense feesten in
de midwintertijd in de schaduw gesteld worden. Het aanvankelijk puur kerkelijke
kerstfeest ontwikkelde zich langzamerhand tot familiefeest met de kerstmaaltijd als
hoogtepunt. De traditionele pakjesavond en de kerstboom verspreide zich pas in
de 20ste eeuw van de stedelijke centra naar de dorpen. Liederen en instrumentale muziek
zijn de belangrijke elementen van het kerstgebruik geworden. Naast de
huismuziek zijn er concerten in de kerk en zingende jeugdkoren.
Gebruiken rond de
jaarwisseling
Op
oudejaarsavond knallen niet alleen de kurken. Het einde van het jaar wordt op
veel plaatsen met luidruchtige optochten, daverend vuurwerk, trommelen, bellen,
knallende zwepen en vermomde figuren gevierd. Op die manier moeten volgens oude
traditie in de oudejaarsnacht kwade
demonen en geesten
op afstand gehouden worden. De manier waarop dat uitgevoerd wordt, verschilt
sterk van regio tot regio.
Gebruikten in de zomer
Enkele van
de volksfeesten in de zomer zijn: Op 1 augustus, dan vieren de Zwitsers een van
de weinige feestdagen die niet alleen maar een regionaal karakter hebben - een
echte zeldzaamheid dus: de nationale
feestdag. Overal in het land worden daarbij toespraken
gehouden, met vlaggen gezwaaid, vuurwerk aangestoken en vrolijke feesten
gevierd. In de zomermaanden worden ook enkele zeer amusante feesten gerekend:
de Walliser
koeiengevechten, het schaapherdersfeest op de Gemmi, dat met
dansen en jodelen wordt gevierd. of de Marché-Concours
in Saignelégier, een springwedstrijd
met Freiburger paarden en een indrukwekkende optocht. Vanaf midden augustus
vinden in het gebied rond het Meer van Genève de steeds geliefder wordende
midzomerfeesten plaats Op het programma staan kerkdiensten, herdersconcerten,
volksdansen, schoonheidswedstrijden voor koeien en fakkeloptochten. Ook
worstelfeesten, bergworstelfeesten, klederdracht-
en jodelfeesten, waarop ook alpenhoornklanken en Zwitserse
volksmuziek te horen is, worden in de zomermaanden gevierd. Tot groot genoegen
van toeristen of toevallig passerende wandelaars.
Gebruikten in de herfst
De
herfst is traditioneel de tijd van oogsten en van dank. In de herfst verkocht
men vroeger vee en gevogelte en betaalde de medewerkers de lonen voor de in de
zomer verrichte diensten. Er was gelegenheid op allerlei markten met
café-restaurants, dansevenementen, kermistenten en nog veel meer. Veel van deze
tradities in de herfst hebben tot op heden hun marktkarakter behouden.
Kunstnijverheid
en handwerk
Al 500 jaar heeft de
goede reputatie van de Zwitserse uurwerkindustrie gevormd. Tegenwoordig is 95%
van de Zwitserse uurwerken bestemd voor de export en heeft de uurwerkindustrie.
Ook het textiele handwerk heeft een bewogen geschiedenis achter zich. Terwijl
enkele sectoren dankzij de modernste
techniek wereldwijd de
aandacht trekken, leidt de ooit zo begeerde, textiele sierkunst een 'leven in
de marge'.
Muzikale
zaken
Of er nu wel of geen
dansgelegenheid is, in de Zwitserse volksmuziek wordt vooral dansmuziek
gespeeld.
De
volksmuziek van de alpenstreek is eeuwenlang doorgegeven van generatie op
generatie. Als typisch Zwitsers gelden de alpenhoorn, oorspronkelijk een
muziek- en signaalinstrument van de herders, evenals de vele jodelkoren, die
zich sinds de 19e eeuw gevormd hebben. In praktisch elk dorp is er minstens een
koor of blaaskapel.
De alpenhoorn
Alpenhoorns
zijn traditionele blaasinstrumenten van hout. De alpenhoorn wordt in
Zwitserland voor het eerst officieel vermeld in het midden van de 16e eeuw. De
alpenhoorn was lange tijd een werktuig van de herders. Hij diende ertoe, om de
koeien van de weide naar de stal te roepen,
wanneer het tijd was om te melken.
Het
alpenhoornblazen in de
avond is
ook een traditioneel thema in de kunst. Dit spel diende als avondgebed. Maar de belangrijkste functie van de
alpenhoorn was de communicatie
met de alpenherders van de naburige Alpen en met de mensen onder in het dal.